Namaste Nepal - Reisverslag uit Lumbini, Nepal van Anneloes en Tom - WaarBenJij.nu Namaste Nepal - Reisverslag uit Lumbini, Nepal van Anneloes en Tom - WaarBenJij.nu

Namaste Nepal

Door: Tom en Anneloes

Blijf op de hoogte en volg Anneloes en Tom

30 November 2013 | Nepal, Lumbini


Namaste: een groet van hart tot hart. Iedereen die je tegenkomt, jong en oud, groet je met het woord Namaste en de daarbijbehorende lichte buiging.

We hadden Kathmandu, de hoofdstad van Nepal, uitgekozen als beginpunt. Hier zouden we 'gemakkelijk' een visum voor India kunnen regelen en uiteraard is er een hoop te zien. Kathmandu is een drukke, stoffige stad en veel toeristen blijven er het liefst zo kort mogelijk. Wij hebben het er tien dagen volgehouden en hadden er prima de rest van onze reis kunnen blijven. Dit kwam voornamelijk door het hotel waar we verbleven: Tings Tea Lounge Hotel. Een lot uit de loterij, een oase van rust in de hectiek van de stad. Sfeervol, persoonlijk en een goed concept. In het hotel maakten we ook voor het eerst kennis met de Nepalese bevolking en wat is die vrolijk, oprecht, geïnteresseerd en behulpzaam!

Ondanks dat we het land in het hoogseizoen bezochten was het niet de beste tijd voor een bezoek. Sinds acht jaar zouden er namelijk weer verkiezingen gaan plaatsvinden en dat zorgde voor behoorlijk wat onrust op straat. Sinds de laatste verkiezingen in 2008 is er een Maoïstische partij aan de macht geweest. Deze partij heeft niks van zijn beloofde plannen/hervormingen uitgevoerd. Veel mensen zeggen dan ook dat Nepal jaren geen regering heeft gehad. De Maoïstische partij was met de komst van de nieuwe verkiezingen, bang de macht te verliezen, en dus wilde ze deze voorkomen. Een vertakking van de partij heeft dit door middel van geweld en onderdrukking geprobeerd. In de week voor de verkiezingen zijn er veel zogenaamde strikes geweest. Er mocht geen verkeer of openbaar vervoer de weg op. De Maoïsten wilden hiermee vermijden dat mensen konden gaan stemmen. In deze dagen zijn er meerdere kleine aanslagen gepleegd op voertuigen die toch de weg op gingen. Bij de meeste aanslagen werd wel iedereen eerst gewaarschuwd. Hierdoor zijn er weinig slachtoffers gevallen. Wij konden ons prima om deze onrust heen manoeuvreren. Totdat we op een gegeven moment een lokale bus uit moesten omdat men dacht dat daar een bom in lag... ons hart ging toen toch wel wat sneller tekeer. We hebben daarna het lokale vervoer links laten liggen en ons, tot de dag van de verkiezingen, laten vervoeren met privé auto's met daarop de tekst: 'only tourists'. De verkiezingen zijn overigens gewoon doorgegaan. Er is nu een nieuwe partij aan de macht. Laten we hopen op betere tijden voor Nepal!

In Kathamandu hebben we een bezoek gebracht aan het indrukwekkende Durbar Square en de oude stad. Verder zijn we een aantal keer in de toeristische wijk Thamel geweest maar dit was niet echt onze plek. Daarnaast hebben we dagtrips gemaakt naar Patan (een voorstad van Kathmandu) en naar de Bodhnath Stupa. Dit is de grootste Stupa van Azië en het middelpunt van de Tibetaanse community. Het is een magisch gebouw, waar je uren naar kunt kijken. De witte kleur van de dome die fel afsteekt tegen de blauwe hemel en alle kleurrijke gebedsvlaggetjes geven het een unieke uitstraling.

Nepal staat bekend als het land voor goede trekkingen. Nu zijn wij niet van die wandelaars maar in deze omgeving konden we het niet laten om de natuur in te gaan. Vanuit Kathmandu hebben we een korte trekking (drie dagen) door de Kathamandu vallei gemaakt. We zijn van Dhulikhel naar Namobuddha gelopen. Dit is een dorpje op de top van een berg en bestaat voornamelijk uit een kloosters waar Tibetaanse monniken wonen. We hebben hier in een klooster geslapen en gegeten met de monniken, een zeer bijzondere ervaring. Van Namobuddha zijn we ter voet naar Panauti gegaan.

Een vriend van Anneloes, die een jaar in Kathmandu heeft gewoond, heeft ons in contact gebracht met zijn Nepalese gastfamilie. Zij hebben ons bij hen thuis uitgenodigd voor een lokale maaltijd. Erg leuk om zo het dagelijkse leven te aanschouwen en te ervaren. Via deze vriend zijn we ook bij het weeshuis 'My Home' terecht gekomen. Een lokale organisatie die op geweldige wijze kinderen helpt. We hebben een ochtend met de eigenaar gepraat en vol bewondering naar zijn verhalen geluisterd. Een aantal jaar geleden zijn, door de politieke situatie van het land, veel kinderen hun ouders verloren of kwijtgeraakt. 'My Home' heeft in de laatste acht jaar al honderd kinderen kunnen herenigen met hun ouders. De kinderen die er nu wonen vonden het prachtig dat wij er waren en wilden dolgraag met ons spelen. Deze vraag konden we natuurlijk niet afslaan. We hebben met veel plezier een middag met ze doorgebracht. De kinderen begrepen er niets van dat wij niet getrouwd waren en vonden het daarom leuk om een mini-bruiloft te organiseren. Anneloes haar haren werden mooi gemaakt en ze hadden ringen in elkaar geknutseld. We vonden het ontroerend om te zien dat deze kinderen, die eigenlijk niets hebben, zo gelukkig zijn. We zijn de dag erna terug gegaan met een grote zak speelgoed. Met gejuich werden we weer ontvangen en de kinderen waren door het dolle met hun nieuwe aanwinsten. Alles werd meteen gedeeld en de kleintjes werden door de grotere kids geholpen. Veel kinderen in Nederland kunnen een voorbeeld nemen aan de instelling van de kinderen hier.

Toen we eindelijk ons visum voor India binnen hadden, en de verkiezingen voorbij waren, konden we onze reis voortzetten richting het National Park Chitwan. Een deel van de route hebben we per raft afgelegd! Prachtig om tussen de bergen te varen over een zeer koude en soms wilde rivier! In Chitwan verbleven we wederom in een mooi resort, waar de olifanten over het terrein liepen. Vanuit hier zijn we een dag op jeepsafari geweest. Om in het National Park te komen moesten we eerst met een gammel houten bootje een rivier oversteken waar krokodillen in lagen... Een spectaculair begin! Het hoogtepunt van de safari was het zien van een neushoorn.
Na drie dagen in Chitwan zijn we doorgereisd naar Pokhora, de tweede grootste stad van Nepal. Hier zijn we gaan paragliden in de Himalaya. Een waanzinnige ervaring! Raar om je een gigantische vogel te voelen. Bijzonder om roofvogels, van bijna een meter, vlak onder je te zien vliegen. Anneloes heeft nog een stuk zelf gevlogen en Tom heeft wat acrobatische stunts gedaan.

Voor veel mensen is Pokhora het beginpunt van een trekking. Wegens een sollicitatiegesprek van Tom (ja, we beginnen langzaam aan de toekomst te denken...), de kou en het slechte zicht in de middag hebben wij besloten er maar twee dagen op uit te trekken. Met z'n tweeën zijn we naar Australian Camp gelopen/geklommen. De eerste dag moesten we 1000m stijgen! Gelukkig zagen we de volgende dag, tijdens de zonsopkomst, dat het uitzicht de klim meer dan waard was geweest!
Vanuit Pokhora zijn we met de bus door de bergen richting de grens met India gereden. Dit was een mooie maar soms enge rit, over een slechte weg, langs steile afgronden. Gelukkig zijn we heelhuids in Lumbini aangekomen. Dit is de geboorteplaats van Boeddha. Naast zijn geboorteplek en een groot tempelcomplex is hier niet zoveel te zien. Vandaar dat we morgen doorreizen naar het laatste land van onze reis rond de wereld: India! De verhalen over dit land zijn divers. Wij kunnen niet wachten om zelf een mening te vormen...

  • 30 November 2013 - 16:08

    Kitty:

    Hoi, hoi, nou ben ik eens de eerste die reageert!!
    Prachtig verhaal weer, maar.....een teleurstelling: waar zijn de foto's?? Daar zijn we zo mee verwend! Of ben ik te snel, moeten ze nog komen? Sorry dan hoor!
    Van harte proficiat met jullie Nepalese huwelijk. Leuk hoor om zo mee te spelen met de kinderen en wat hebben jullie weer goed werk verricht!
    Verder weer veel meegemaakt en gezien, heerlijk om te lezen. Nog een dikke maand India, ontzettend groot land, ik ben benieuwd wat jullie daar weer allemaal meemaken.
    Hier alles prima. We zitten volop in de donkere dagen voor kerst, het lijkt overdag niet licht te worden. Genieten jullie nog maar lekker van die blauwe luchten daar.
    Liefs,
    Kitty

  • 30 November 2013 - 18:41

    Mam:

    In de Eifel, bij de open haard, met een glaasje wijn hebben we jullie verhaal gelezen. Mooie belevenissen weer en goed beschreven!
    Op naar jullie laatste etappe, ga het intens beleven......
    Veel liefs

  • 30 November 2013 - 19:05

    Ineke:

    Lieve luitjes ,toevallig had ik Anja aan de telefoon vandaag en zij vertelde dat jullie naar je laatste land gaan Maak je borst maar nat want half januari gaat de winter toeslaan veel sneeuw en vorst!!"dat zal aanpassen worden mevr. En mijnheer nuijten met puntjes. Bij ons is het pas 5 dec Sinterklaas hoor,maar jullie hebben het al achter de rug Wat geweldig om die blijde kinderen te zien.Hier zijn ze alleen maar blij met een i phone of i pad of play station.

  • 30 November 2013 - 19:19

    Ineke :

    Ik was nog niet klaar met mijn verhaal dus even verder ik zalwel op een verkeerd knopje of zo gedrukt hebben het blijft moeilijk voor mij .ik eindig maar weer met het woord GENIETEN zowel van het weer als van de vrijheid en aardige mensen, nou heb die hier ook wel hoor!!!!Dat van die verkiezingen heb ik een keer in Gambia meegemaakt dat vond ik toen ook best eng!!!Verder al die beesten die jullie tegenkomen,maar die zijn hier ook af en toe een konijntje of een haasje maar dat is het dan wel.Lieve mensen nog een hele fijne tijd ,liefs ineke

  • 30 November 2013 - 21:27

    Chantal:

    Wat een prachtfoto van die schommel!! :D
    Prachtig dat jullie zo genieten, en nu ook getrouwd zijn daar haha ;) Wanneer volgt feest in Nederland....? ;)
    Blijf genieten allebei, ook van de volgende reis!! :D
    En sorry lieve nicht Anneloes, wellicht 'cliché' of zeurderig maar absoluut niet zo bedoeld: let je alsjeblieft goed op jezelf in India? Al die nare verhalen de laatste maanden...
    Goede reis!

  • 30 November 2013 - 21:28

    Chantal:

    Trouwens: laatst ergens nieuwsbericht gelezen dat er bij de geboorteplaats van Boeddha onderzoek gedaan is en hij veel ouder blijkt te zijn, daar nog iets van meegekregen?

  • 30 November 2013 - 22:08

    Hans En Ineke :

    Dank je voor weer een geweldig verhaal. Mooie foto's .Erg leuk hoor om te zien.
    Zitten gezellig in de Eifel. Je moeder heeft twee keer gewonnen met hartenjagen.
    Het was spannend. Nog veel plezier de laatste weken. Lieve groetjes Hans en Ineke

  • 01 December 2013 - 10:21

    Tante Sas:

    Wat een prachtige foto's! Vooral van de locals; wat een kleurenpracht!
    Blijf genieten, hier in Nederland is het momenteel niet zo kleurrijk. Echt de donkere dagen voor Kerst. Maar dat heeft ook z'n charme.
    Liefs,
    Tante Sas x

  • 01 December 2013 - 21:09

    Papa:

    Belofte maakt schuld. Ik zou één keer reageren en mogelijk is dit mijn laatste kans. Immers, jullie zijn nu je laatste land in gegaan.
    Uiteraard ben ik door alle contacten goed op de hoogte van al jullie ervaringen. Het verhaal echter is iedere keer opnieuw een verrassing, hoe jullie alle belevenissen en indrukken hebben verwoord. Ik wens jullie veel plezier in India en blijf voorzichtig. Veel liefs

  • 02 December 2013 - 09:17

    Mireille Christiaansen:

    Lieve Tom en Anneloes,

    Wat een prachtig verhaal weer over zo'n mooi land. Alsof we er zelf geweest zijn. Nog heerlijk genieten samen in India. Wat gaat een jaar toch eigenlijk snel. Liefs, Mireille

  • 02 December 2013 - 15:46

    OMA:

    Wat een geweldige ervaringen.Ik zou overal op willen reageren,maar dan wordt ik alleen nog nerveuser.Paragliden,wat een onderneming.Jullie durven,Nu naar India.IK hoop,dat alles goed veerloopt.Succes met de baan voor Tom,voor Anneloes is er al wat geregeld.Geniet nog en heel veel liefs OMA

  • 05 December 2013 - 10:52

    Hetty Ouwerkerk:

    wat weer een nieuwe ervaringen,vooral dat paraglyden.
    Het einde komt langzamerhand in zicht,maar India zal ook zeer indrukwekkend zijn,groet en vooral genieten van de laatste maand

  • 07 December 2013 - 15:14

    T.ing:

    Sleepless in SFO, opgevrolijkt door jullie verslag ;)
    Wat een enorme diversiteit aan indrukken, ervaringen, emoties weer!
    Bijzonder! Dank voor het verhaal en ook voor de foto's. Jullie hebben weer een grote glimlach op m'n gezicht getoverd!
    Geniet van India, lieverds.
    11 januari nadert. Voor ons voelt dat als een groot feest. Voor jullie zal het misschien ook best slikken zijn om het einde van jullie grandioze avontuur inzicht te zien en voelen komen.
    Jullie kijken al vooruit, in de zin van solliciteren en dat is heel goed.
    Maar ik heb er alle vertrouwen in dat dit jullie 'daarzijn' niet in de weg zal staan!
    Heel dikke knuffels!

  • 12 December 2013 - 14:14

    Marja En Thomas:

    Hallo Anneloes en Tom,

    Nou, dat schiet wel op zo. De bruiloft zit erop, daar hoeven jullie je hier niets meer aan te doen. Je kunt er maar vanaf zijn. Wel zo leuk zo met die kinderen.
    Thomas fantaseert erover om daar ook te gaan wandelen. Jullie verhalen werken dus wel aanstekelijk. Het eind van jullie prachtige tocht komt in zicht, maar geniet nog even lekker door tot je weer hier in Nederland bent. Je kunt hier nog lang genoeg werken.
    Veel liefs van Marja en Thomas.
    PS: Wij wensen jullie vast een goede jaarwisseling en het allerbeste voor 2014. Dat zal wel een verrassend ander jaar worden dan 2013.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anneloes en Tom

Actief sinds 13 Jan. 2013
Verslag gelezen: 667
Totaal aantal bezoekers 61618

Voorgaande reizen:

16 Januari 2013 - 11 Januari 2014

Anneloes en Tom op wereldreis

Landen bezocht: