Veelzijdig Vietnam
Door: Tom en Anneloes
Blijf op de hoogte en volg Anneloes en Tom
12 Oktober 2013 | Vietnam, Ðảo Phú Quốc
Brommers, tyfonen en kindermeubilair... Geen geld, geen glimlach... Van het ene Unesco hoogtepunt naar het andere... Vietnam van top tot teen... Een land in ontwikkeling...Commerciële communisten op plastic stoeltjes.
Allemaal voorbeelden van titels die de revue gepasseerd zijn. Uiteindelijk hebben we toch maar gekozen voor het eenvoudige 'Veelzijdig Vietnam' omdat deze titel simpelweg aangeeft dat het alle kanten op kan...
Op 17 september zagen we op het vliegveld van Bangkok Peter en Carla na 8 maanden en dit was geweldig! De eerste twee dagen hebben we op het dakterras van Shanti Lodge heerlijk bijgepraat om vervolgens door te vliegen naar Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. We dachten dat we qua hectiek wel wat gewend waren maar de hoeveelheid brommers die hier kriskras door elkaar rijdt, was voor ons ook even wennen. Oversteken bleek een ware sport en aangezien ook hier het recht van de hardste toeter geldt is er continu lawaai. Vanuit een centraal gelegen, prima hotelletje hebben we de hoogtepunten van de stad bezocht: de oude wijk (waar alle stoepen vol staan met hele kleine tafels en stoelen waarop de hele dag mensen zitten te eten), de tempel van de Literatuur, de Hoa Lo gevangenis, de Franse wijk, het Hoan Kiem-meer, de Ngoc Son tempel, het mausoleum van Ho Chi Minh en de kathedraal. Daarnaast zijn we naar een voorstelling in het waterpoppentheater geweest.
Het plan was om vanuit Hanoi naar de wereldberoemde Halong Bay te reizen, maar aangezien er een tyfoon op komst bleek te zijn hebben we dit plan maar gauw gewijzigd. Hierdoor zaten we eerder dan verwacht in de nachttrein naar het noorden. Na een redelijke nacht kwamen we aan in de plaats Sa Pa, bekend om haar rijstterrassen en Hmong bergvolkeren. Hier hebben we in de zon genoten van de prachtige omgeving. We zijn één dag op scooters op pad geweest en één dag hebben we te voet de natuur bewonderd. Vanuit Sa Pa zijn we teruggereisd naar Hanoi om vanuit hier alsnog naar Halong Bay te vertrekken. Deze baai staat terecht op de werelderfgoedlijst. Hij is 1550 vierkante km en er liggen ongeveer 2000 rotseilanden in verspreid. De Vietnamezen geloven in het verhaal dat er een draak met zijn staart heeft rondgezwaaid en zo de rotsen heeft geplaatst... Wij vonden het vooral een mooi natuurverschijnsel. Drie dagen hebben wij op de Galaxy Cruise door deze betoverende omgeving gevaren; zelfs vanuit onze honeymoonsuite konden we van het uitzicht genieten. Bovendien was het eten aan boord heerlijk!
Vanuit Halong Bay zijn we wederom terug gegaan naar Hanoi om daar vervolgens in de nachtbus naar Hue te stappen... Na deze rit wisten we allevier zeker dat we in Vietnam noooooit meer per nachtbus zouden reizen. Met drie rijen vieze 'stapelbedden' (soort half-open kisten waar je in moest schuiven) konden we ons een beetje voorstellen hoe vee op transport zich voelt... Gelukkig duurde de reis maar 15 uur, zijn we niet gestopt en was er één wc aan boord die je niet kon doortrekken. Maar we kwamen in Hue en daar scheen de zon! Hier hebben we de eerste dag genoten van het zwembad en massages. Dag twee zijn we per fiets op pad gegaan en hebben we een paar uur doorgebracht in de Citadel: de verboden stad van de keizer (wederom Werelderfgoed), erg mooi!
Vanuit Hue wilden we via de Mandarijenweg en Wolkenpas naar de kustplaats Hoi An reizen. Op de ochtend van vertrek kondigde zich weer een tyfoon aan waardoor we helaas genoodzaakt waren via de tunnel te gaan. Onderweg hebben we deze teleurstelling snel van ons af gezet aangezien we langs de weg heel veel ellende zagen: bomen en reclameborden bovenop huizen, mensen die van de weg geblazen werden... We waren dan ook erg blij dat we veilig in (de volgende werelderfgoed plek) Hoi An aankwamen. Hier brak zodra we uitstapten de zon weer door en dus hebben we meteen fietsen gehuurd en zijn we de omgeving gaan verkennen. Na het eerste rondje werden we direct vrolijk van dit stadje. Sfeervolle oude, okergele handelshuizen aan de monding van een rivier, mooie restaurants, leuke winkels en alle bomen vol lampionnen. Toen ook nog de cocktails de helft van de prijs bleken te zijn hebben we met een drankje in ons hand op een balkon met veel plezier zitten kijken naar het straatleven onder ons. Rond de schemering kon je gelukslichtjes kopen waardoor rivier al snel voldreef met kleurrijke lampjes en dit maakte het beeld compleet. Het was dan ook niet moeilijk om ons een aantal dagen te vermaken op deze plek. Helemaal als je bedenkt dat het strand ook nog eens binnen handbereik is en je mooie fietstochten door de rijstvelden kunt maken.
Aangezien we het niet zo zagen zitten om weer 1000 km over de weg en in het Vietnamese tempo af te leggen, zijn we vanuit Hoi An naar Ho Chi Minh City (voormalig Saigon) gevlogen. Hier hadden wij een afspraak met de directeur van CEP, een Vietnamees non profit microfinancieringsinstituut dat werkzaam is in het zuidoosten van Vietnam en de Mekong Delta. We hebben daar een interessante presentatie gehad. Waardoor we vervolgens ook met andere ogen naar de wereld om ons heen keken.
In deze wereldstad rijden nog meer brommers dan in Hanoi dus hadden we al snel besloten de stad voor één dag te verlaten om een bezoek te kunnen brengen aan de Cao Dai tempel en de Cu Chi tunnels. De Cao Dai-overtuiging is een samenvoeging van vijf geloven. Op het moment dat wij in de tempel waren was er een ceremonie aan de gang en hadden we sterk het gevoel dat we naar een sekte keken. Boeiend om gezien te hebben!
De Cu Chi tunnels zijn door de Vietcong gebruikt in hun strijd tegen de Amerikanen tijdens de Vietnamoorlog. We hebben die middag gezien dat de Cu Chi strijders behoorlijk slim en innovatief waren als het gaat om boobytraps, afleidingsmanoeuvres, sabotages en het bouwen van een ondergronds gangenstelsel. We hebben zelf ook een stuk door één van de tunnels gelopen/gekropen en dit was een zeer benauwende exercitie... en dat terwijl deze tunnel al iets vergroot was voor toeristen.
Deze enerverende dag hebben we afgesloten in de skybar op de 26ste etage van een gebouw in het centrum van de stad. Hier hebben we met een glaasje wijn genoten van Saigon bij nacht.
Vanuit Saigon zijn we met de bus naar Can Tho gegaan, het centrum van de Mekong Delta. Deze gigantische rivier komt vanuit de bergen in Tibet en vertakt zich in het zuiden van Vietnam. In Can Tho werden we opgepikt door onze gastheer, Mister Hung. Bij hem zouden we die nacht verblijven. We bleken een eigen (basic) bungalow aan een van de riviertjes van de Mekong Delta te krijgen. Heerlijk om na de drukte van de stad hier in alle rust naar het leven op de water te kunnen kijken. 's Avonds hebben we van Oma geleerd hoe je de echte Vietnamese springrolls maakt en na het diner kwam het 'Happy Water' op tafel. Dit sterke drankje werd op bijzondere wijze uit een plastic zakje geserveerd. Na een aantal shotjes zijn we toch maar ons bed ingedoken want de volgende morgen moesten we om 06.00 uur paraat staan aangezien Mister Hung ons zou meenemen voor een tocht per longtailboot door de Delta.
Die ochtend kregen we na vijf minuten aan boord te zijn een bord met een prima ontbijt en gingen we op weg naar de floating market. Onderweg hierheen wisten we al niet waar we moesten kijken, overal zagen we in elkaar geknutselde hutjes. Links en rechts alleen maar armoede. Gedurende de vijf uur durende tocht hebben we veel geleerd over het leven in de Mekong Delta. Naast de markt hebben we een rijstnoodels-fabriek, kwekerij, boerderij en rijstfabriek bezocht. Het is bewonderenswaardig om te zien hoe creatief en geduldig men daar is. Aan de andere kant is het ontzettend triest om zoveel armoede te zien en tegelijk te constateren dat er gebrek aan kennis is wat betreft milieuvervuiling. Vuilnisbakken worden in de rivier omgekieperd, het riool komt er in uit, de was en afwas worden erin gedaan en in het droge seizoen gebruiken de armsten het water om te drinken...
Veel mensen lijken hier vrede mee te hebben. Slechts een kleine groep is bezig verbetering aan te brengen.
Deze bijzondere ochtend heeft op ons alle vier veel indruk gemaakt en we waren dan ook blij dat de volgende (en tevens laatste stop in Vietnam) het rustige eiland Phu Quoc was. We hebben wel heel even getwijfeld of dit eiland een goede keuze was aangezien de weersverwachting dramatisch was maar hier is nogmaals bewezen dat we echt de zon in onze rugzak hebben! Al vier dagen is het prachtig weer!
Dit verhaal wordt geschreven onder een palmboom met zicht op zee. Een goede plek om de indrukken van de afgelopen drie weken op ons in te laten werken.
Vietnam is in ontwikkeling, maar het land moet van ver komen. De invloeden van de oorlog zijn goed zichtbaar. Noord en Zuid lijken nog steeds niet verbonden. Werknemers zitten in een strak regime en alles gaat volgens vastgestelde regels. Alleen op plaatsen waar toeristen komen is alles netjes en schoon, voor de rest is het verdrietig vies. En dat terwijl het land zoveel moois te bieden heeft!
Morgen reizen we verder naar Cambodja en daar zullen we afscheid nemen van Peter en Carla. Dit afscheid zal minder moeilijk worden omdat we elkaar over 3 maanden alweer in Nederland zullen zien. De tijd begint te dringen...
-
13 Oktober 2013 - 15:50
Hetty:
Wat een geweldig verslag,wat genieten jullie samen,dat neemt niemand je ooit meer af om dit samen te beleven,daar kun je je hele leven op terugzien. Nog even genieten samen en dan gaan jullie afscheid nemen.heel veel liefs en hartelijke groet -
13 Oktober 2013 - 16:23
T.Ing:
En idd, zoals Anneloes al beloofde op Fb, het volgende verslag was alweer onderweg :)
Wat maken jullie veel mee en wat is het heerlijk om zo mee te mogen genieten!
De eerste foto (het weerzien) had absoluut geen ondertiteling nodig...
Hoe veelzeggend kan een plaatje zijn :D
Mooie en bijzondere natuur, maar ook aangrijpend zoals jullie de armoede en het nog lange pad van de verbetering van de leefsituatie daar beschrijven...
Je zou zo graag dan iets willen kunnen betekenen voor die mensen daar!
Ik hoop er ook ooit nog te komen. Maar m'n 'Bucket-list' is lang, en gelukkig staan er ook zaken op die wat makkelijker haalbaar zijn ;)
Nu dus weer met z'n tweetjes verder....
Houd de zon in jullie rugzak en ga vooral ook zelf door met stralen!!!
Dikke kus, t.Ing
-
13 Oktober 2013 - 20:43
Anja:
Wederom een prachtige samenvatting van jullie belevenissen. En heerlijk dat jullie het allemaal met Carla en Peter meemaken! Ook weer prachtige foto's, super! Heel veel liefs!
-
13 Oktober 2013 - 21:35
Harm:
Sooow, ziet er goed uit hoor. jaloers.. -
14 Oktober 2013 - 10:15
Ineke:
Gisteren zijn Karel en Anja bij mij geweest en Anja zat als maar te lezen maar ik kan het nu begrijpen ,wat een geweldig verhaal weer Van heel veel plaatsjes heb ik natuurlijk als provinciaaltje nog nooit gehoord ,Wat een armoede dan is het 5dubbel genieten en beseffen hoe geweldig goed jullie het hebben Ga zo nog een tijdje door en denk nog niet aan over een paar maanden dus eindig ik weer met GENIETEN!!!!!!! -
14 Oktober 2013 - 11:49
Oma:
Ik probeer het toch nog een keer,misschien lukt het nu wel.Wat een verschil met Thailand.Ik hoop,dat jullie verder reizen goed en niet zo vies verlopen.Moeilijk om afscheid te nemen,maar jullie hebben weer fijn herinneringen samen.En het wordt nu aftellen.Liefs OMA -
16 Oktober 2013 - 12:34
Tante Sas:
Je kunt wel stellen dat het een land van uitersten is. Ik denk dat je er geweest moet zijn om precies te kunnen voelen hoe de sfeer er is en welke indrukken het land op je maakt als je er doorheen trekt. Met behulp van jullie verhaal kan ik me daar vanuit ons kikkerlandje in ieder geval wat meer van voorstellen dan voorheen.
Blijf genieten!
tante Sas xx -
18 Oktober 2013 - 16:16
Mam:
Voor ons een heel bijzonder verhaal deze keer! Jullie hebben 4 weken vol belevenissen en indrukken fantastisch beschreven. We hebben echt heel veel gezien, gedaan, ondervonden en geleerd. Maar daarnaast was het vooral fijn met elkaar! Gisteren een waardige afsluiting met het bezoek aan de tempelcomplexen van Angkor Wat en een heerlijk dineetje daarna. Dank jullie wel!
Nu verder met jullie reis, met z'n tweeën, voor de 'laatste etappe'. Maar dat zijn nog wel 12 weken om van te genieten. Doen hoor!! We blijven jullie, nu weer op afstand, volgen.
Veel liefs van ons -
21 Oktober 2013 - 22:44
Marja En Thomas:
We waren heel benieuwd naar dit verslag. We hadden ons al afgevraagd wat jullie zouden meekrijgen van de tyfoons die daar rond raasden. We hebben het verslag in Frankrijk kunnen lezen maar we moesten wachten met de plaatjes tot we thuis waren en dat heeft tot nu toe geduurd. Het reizen met zijn vieren is natuurlijk wel anders dan met zijn tweetjes. Ook dat is een avontuur. Na de lange bustocht kon het alleen nog maar beter worden en zo te zien hebben jullie daar veel van geleerd voor de aanpak van de rest van de reis met zijn vieren. Dat lijkt nog allemaal redelijk comfortabel op de foto's en zo te zien hebben jullie daar heerlijk van genoten. Nu weer verder. Met een paar rugzakken verhuist het toch gemakkelijker.... (;-))
Veel succes verder en we zijn benieuwd naar het volgende verslag. Liefs van Marja en Thomas. -
03 November 2013 - 13:18
Hetty Ouwerkerk:
Wat een
Geweldige belevenissen.lieve groet van mij,
Hetty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
