Vakantie op reis

Op 12 juli om 18.30 uur was het op het vliegveld van Denpasar, net als altijd, een grote drukte. Voor de uitgang stonden een heleboel kleine Indonesiërs te dringen en met naambordjes te zwaaien. Alleen op deze dag stond er ook een Nederlands stel tussen met een zelfgemaakt bordje met daarop de tekst: Karel en Anja Nuijten.... Ook zonder bordje waren we opgevallen in deze menigte aangezien we ver boven iedereen uitstaken maar voor het gezicht was het leuk.

Het weerzien was geweldig en het voelde direct vertrouwd. Voor de eerste twee dagen hadden we een appartement in Sanur geboekt. Zodra we hier aankwamen gingen de koffers open en werden we overladen met kaas, drop, stroopwafels, pindakaas, hagelslag, tijdschriften en boeken. Het leek wel 5 december!

Vanuit Sanur zijn we met een auto het eiland doorgestoken naar Lovina. Hier hadden we voor een week een villa aan het strand gehuurd. Dit huis bleek nog mooier dan de plaatjes ons hadden doen geloven. Het was niet moeilijk om hier een week lang te relaxen en te ontspannen. Om het luxe gevoel compleet te maken hadden we, naast een tuinman en security, ook een kok tot onze beschikking die tegen inkoopsprijs de meest lekkere gerechten op tafel toverde. De tijd dat we niet in of bij het zwembad lagen hebben we op scootertjes de omgeving verkend. Voor Karel en Anja de eerste keer op dit vervoermiddel maar Karel had het rijden snel onder knie en gelukkig vonden ze het allebei net zo leuk als wij! We hebben wederom door kleine dorpen en rijstvelden gereden. Daarnaast hebben we een bezoek aan een klooster, de markt en hotsprings gebracht. Tevens zijn we een ochtend de zee op geweest om dolfijnen te spotten en te snorkelen. Voor Karel en Anja de eerste keer dat ze de onderwaterwereld zagen. Uiteraard hebben we ook hier genoten van massages.

Na een heerlijke week in Lovina zijn we doorgereisd naar het artistieke Ubud. Hier hebben we wederom scooters gehuurd en in een week tijd hebben we een heleboel gezien en bezocht. We hebben uitstapjes gemaakt naar verschillende tempels, het monkey forest, een koffieplantage en omliggende dorpen. We hebben gewandeld door rijstvelden, meerderde ceremonies bijgewoond, voornamelijke gegeten in de kleine lokale warung's, geshopt en natuurlijk overal onderhandeld! Vooral voor Anneloes was het een sport om de laagste prijs te krijgen. Daarnaast hebben we een avond gegeten met Ish en zijn familie, aangezien zij ook toevallig in Ubud waren. Erg leuk om hem weer te zien!

Ubud is naast artistiek ook best een drukke stad dus we vonden het niet erg om na een aantal dagen door te gaan naar Lombok. Om Karel en Anja kennis te laten maken met onze manier van reizen hadden we besloten met de public ferry te gaan.... Zodra we in de haven uit de bus stapten kregen we te horen dat de pier 'broken' was dus dat we vertraging op zouden lopen. Hierna kwam het verhaal dat de zee te ruig was dus dat er helemaal niet gevaren zou worden... Na 5 uur wachten kwam het verlossende bericht dat we toch konden vertrekken. Eenmaal op de boot zagen we binnen 10 minuten een aantal dolfijnen wat een hoop goed maakte. Daarnaast hadden we gezellige mensen om ons heen verzameld dus al met al hadden we een prima overtocht.

In Lombok zijn we voor een dagje opgesplitst en hebben wij een bezoek gebracht aan de Female Cancer Foundation. Anneloes had via via contact gehad met deze stichting en vond het interessant om met eigen ogen hun werkzaamheden te zien. Het was boeiend en leuk om contact te hebben met de lokale bevolking en te zien dat er op dit soort plekken stichtingen professioneel te werk gaan om grote problemen (in dit geval baarmoederhalskanker) te bestrijden. Helaas hadden we op Lombok niet veel tijd, en lag Anneloes wegens een voedselvergiftiging even uit de running, dus hebben we niet veel van het eiland kunnen zien. Hetgeen wat we gezien hebben heeft ons wel enthousiast gemaakt om er nog eens terug te komen.

Tijdens het plannen van deze vakantie had Tom al aangegeven het leuk te vinden zijn verjaardag te vieren op de Gili eilanden. Zo kwam het dat wij een paar dagen voordat hij 26 werd op de lokale boot naar Gili Meno zaten. 'Op de lokale boot' hield in dat we opgepropt tussen de eieren, zakken rijst, kippen, vissen en andere levensmiddelen zaten. Een goede plek om je ogen uit te kijken. Na een half uurtje kwam het beloofde witte strand in beeld. Het wordt bijna eentonig om te schrijven maar ook hier hebben we genoten van het eilandleven bestaande uit: zonnen, zwemmen, snorkelen (we hebben grote zeeschildpadden gezien) , lezen en eten. Op 3 augustus begon de dag iets anders en kwam Tom 's ochtends een versierde bungalow uit en kreeg hij bij het ontbijt een lokale taart gemaakt door de vrouw van het resort. De kaarsjes die we haar stiekem hadden gegeven waren gesneuveld omdat de kippen er mee hadden gespeeld... Een mooi voorbeeld van het sfeertje wat er hing. Na het ontbijt werd het een dag zoals alle andere dagen en zijn we naar het strand gegaan. Het toeval was dat we de dag ervoor Jan (teamgenoot van Tom) en Sas (teamgenootje van Anneloes) waren tegengekomen op het strand. Met hen hebben we 's avonds met meerdere drankjes geproost op Tom zijn verjaardag. Het was leuk om op deze dag Breda's gezelschap te hebben!

Na Tom zijn verjaardag kwam het einde van de vakantie in zicht. We zijn met een speedboot naar Bali vertrokken waar we voor de laatste nacht kamers hadden gereserveerd in een resort in Seminyak. Om Karel en Anja te bedanken voor de bijzondere weken en alle verwennerij hadden we voor de laatste avond een tafel besproken in één van de beste restaurants van Bali; Chez Gado Gado. Hier hebben we in stijl deze onvergetelijke vakantie afgesloten.

De omschakeling van vakantie met familie naar reizen met z'n tweeën was weer snel gemaakt. Momenteel zijn we in Kuala Lumpur waar het suikerfeest in volle gang is. Dit betekent chaos, drukte en overvol openbaar vervoer. Gelukkig hebben we geen haast en alle tijd!